Gaur Tia Mariak 87 urte egin ditu eta oso ondo ikusi dut, bere betiko umore onaz. Atzo bere auzokide Pedro Manuelen urtebetetzea izan zen arren ez omen zuen ikusi ere egin. Gaur Pedro zorionak ematera datorrenean, seguru etorriko baita, ez duela ezer jakin nahi esango omen dio, atzo basu bete uretara gonbidatzeko gauza izan ez bazen, gaur ezertan ez etortzeko esango omen dio. Gordeta dekotzet.
Nik hamar urteak Tolosan nengoela bete nituen. Eguna antsiz eta gogoz itxaroten nuen. Postalak hartzeak, zenbat eta gehiago hobe, oraindik ilusio handia egiten zuen. Nire aita-amabitxiengandik zurezko kaxatxo bat hartu nuen. Barruan erloju bat zekarren, izan nuen lehen erlojua. Seguruenik balio txikiko erlojua izan zen edo esku artean hainbeste ibiliaren ibiliaz hondatu egingo nuen. Ahaztuko nituen hainbat opari, bai azkenengoz jaso dudana ere, baina zurezko kaxatxoan zetorren opari hura ez dut inoiz ahaztuko.
Gaur hitza hartu diot Tia Mariari, artirina heltzen zaionean taloa jatera joango naiz eurenera.
