Sakramentinoak II

1963ko iraileko egun batean heldu zinen aita eta amarekin Citroen 2CV hartan Tolosako Sakramentinoetara. Bidaia hark izan zuen mentura kutsurik, safari batekiko antzekotasunik, besterik ezean. Deskargako portuko errebuelta txirikordatuetan zirku bateko kamioiekin topo egin zenutelako, astiro-astiro gurutzatu eta bertako elefanteen azala ia ukitzeko moduan ikusteraino. Egun eguzkitsu eta alaia izan zen, bazkaltzen bertan gonbidatu zintuzteten eta leihoa lorategira zabalik zeukan harrera gela batean eseri ziren zurekin aita, ama, bertako apaiz sakramentino bat, Barbarin izenekoa eta Labiano zure ikaskidea. Lorategiko kaki arbola exotikoa hizketarako gai nagusi bat izan zen jatordu hartan, besteak beste.

Giro ederrean bazkaldu eta gero ikastetxeko mutiko batek eraman zintuen berarekin zeure maleta eta trasteak logelan uzteko. Segituan jaitsi zinen gurasoei agur esateko, baina ordurako aita eta ama ez zeuden utzitako lekuan, ez ziren inon ageri. Amari musua emateko gogoz geratu zinen, baina ulertu zenuen inork esan gabe ere, zeure onerako egin zutela alde, agurtzeko une garratza ekidin nahi zizutela, nahiz eta zuretzat musu ematekoa une gozoa izango zen, inolaz ere ez garratz ez mingotsa. Minduta sentitu zinen saldukeria hargatik, traizio txiki bat izan baitzen,  baina haatik pozik zeunden, alai, abentura eta berrikuntzaz beteriko bizitza berriari ekiteko.

Dena ez zen berria, alabaina, lehenago, urte berean uztaileko aste bete aprobetan egin baitzenuen Tolosako ikastetxean eta hargatik ezaguna zitzaizun etxe berria. Horrela deitzen ziren, aprobak, eta lekua eta bertako bizitza gustukoa zitzaizun ala ez probatzeko balio zuten. Aprobetako aste horretako bizitza oporretako udalekuetan izan ohi dena zen, jolasa hemen, txangoa han, dena jaia eta alaitasuna. Egun horietako animatzaile nagusiena Aita Gorriti izaten zen, oso apaiz alaia, hurbilekoa eta dibertigarria. Berak ateratzen zituen argazkiak eta berak jartzen zuen dibertsiorako bidea. Horregatik irailean ikas urtea hastera zihoanean harrituta ikusten zenuen nola zu baino nagusiagoek galdetzen zizutenean nolakoa zen Gorriti eta zuk oso majo eta jatorra zela erantzuten zenienean elkarri ukabilez ukitu eta barrez hasten zirela. Gainera, behin eta berriz ematen zizuten hautatzeko nor zen hobea, Aita Gorriti, Aita Zuzendaria ala Aita Arzallus, hau Aita Espiritual kargua zeukana. Zalantzarik gabe Gorriti hautatzen zenuen onen bezalakoa. Orduan mutiko batzuek irribarrea ezpainetan alde egiten zizuten, “laster jabetuko zarete” esanaz bezala, baina beste norbait saiatzen zen zuri eta zu bezalakoei begiak zabaltzen, esanez Aita Zuzendaria eta Aita Espirituala zirela han onak eta ez Aita Gorriti. Eta horrela izan zen, laster ezagutu zenituen Gorritiren Dr. Jekyll and Mr. Hyden aurpegi ezberdinak.